Διεκδικείστε επιτέλους τον εθνικό πλούτο κοιτασμάτων μας πετρελαίου και αερίων!
Αλίκη Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου
Διεκδικείστε επιτέλους τον εθνικό πλούτο κοιτασμάτων μας πετρελαίου και αερίων!
Η Τουρκία άρχισε εξορύξεις κοντά στο Καστελόριζο στις 16 Σεπτεμβρίου, προσπαθώντας να κόψει τη σειρά κοιτασμάτων υδρογονανθράκων Ελλάδας (μέσω Καστελόριζου) – Κύπρου – Ισραήλ-Αιγύπτου.
Στις 19 Σεπτεμβρίου άρχισε – ορθά – και η Κύπρος τις ερευνητικές εξορύξεις της.
Εμείς τι κάνουμε; Είμαστε απλώς θεατές.
Κανονικά έπρεπε να είχαμε αρχίσει ή να αρχίζαμε τώρα τις ερευνητικές εξορύξεις κι’ εμείς. Αλλά απορρίψαμε την πρόσκληση της Κύπρου προ τετραετίας να συμπράξουμε προβαίνοντας κι εμείς στη μονομερή πράξη της Κήρυξης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) μας που μας παρέχει η Διεθνής Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας του 1982. Η Κύπρος προχώρησε μόνη τότε, με την επιδοκιμασία της Ευρώπης.
Ο Ερντογάν εδήλωσε ότι «δεν γνωρίζει να υπάρχει ανεξάρτητο κράτος με το όνομα Κύπρος» και απειλούσε με θερμές αντιδράσεις. Αυτή τη στιγμή, όμως, απλώς αναγγέλλει ότι θα προβεί σε εξορύξεις στην Β. Κύπρο. Πιστεύω ότι αν κι’ εμείς προχωρήσουμε συνδέοντας, μάλιστα, τα σχετικά συμφέροντά μας με μια χώρα ισχυρή οικονομικά και στρατιωτικά, δεδομένης και της αεροπορικής υπεροχής μας σε σκάφη και λαμπρά ασκημένους πιλότους, η στοιχειώδης σύνεση θα ανάγκαζε τον Ερντογάν να το ανεχθεί.
Ο αντίχτυπος που είχε η κυπριακή ερευνητική δραστηριότητα στη Γ. Συνέλευση των ΗΕ μας ενθαρρύνει.
Πέτυχε μια γενική επιδοκιμαστική ατμόσφαιρα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτα είναι το ένθερμο μήνυμα της Υπουργού Εξωτερικών Κλίντον προς Νταβούτογλου που ρητά επιδοκιμάζει την Κυπριακή ενεργειακή δραστηριότητα και η στάση και οι Δηλώσεις εκ μέρους της Ρωσίας του Υπουργού Λαβρώφ.
Αυτή τη στιγμή δεν χωρεί πλέον καμία αναβολή εκ μέρους μας. Η Τουρκία θα δημιουργήσει – αντιστάσεως μη ούσης – και σε άλλα νησιά μας τετελεσμένα γεγονότα. Δεν έχουμε παρά να προχωρήσουμε το ταχύτερο σε έναρξη ερευνητικής–εξορυκτικής δράσης στην ΑΟΖ μας. Κανονικά έπρεπε να είχαμε αρχίσει πρώτοι στο Καστελόριζο αφού ρητά είχε απειλήσει η Τουρκία ότι θα το πράξει αυτή. Αλλά και τώρα μπορούμε να δράσουμε από άλλη πλευρά του νησιού. Και να προχωρήσουμε και σε άλλα νησιά του Αιγαίου.
Οι διατάξεις της Σύμβασης του Δικαίου της Θάλασσας που η Ελλάδα έχει κυρώσει το 1995, είναι και σαφείς και σωτήριες. Σαφείς είναι οι διατάξεις του άρθρου 121, παρ. 2 και 3 που ορίζουν ότι ΑΟΖ έχουν και τα νησιά. Η ίδια η Τουρκία, άλλωστε, που αρνιόταν την ΑΟΖ των νησιών μας, έχει προ πολλού τακτοποιήσει τα δικά της νησιά του Ευξείνου Πόντου με τις γειτονικές Ρωσία, Ρουμανία και Βουλγαρία.
Σωτήριο εξ άλλου για μας είναι το δικαίωμά μας αυτό διότι αποτελεί το μόνο μέσο για να σωθούμε οικονομικά και μάλιστα μόνιμα.
Οι Κυβερνήτες μας πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι με τη δειλή πολιτική των συνεχών υποχωρήσεων έχουμε καταντήσει το κλοτσοσκούφι της Ευρώπης. Το μόνο που κάνουμε, παραπλεύρως με τη γενική κακοδιοίκηση, είναι να τείνουμε το δίσκο της επαιτείας και να πουλούμε ζωτικούς κρατικούς χώρους μας (λιμάνια, αεροδρόμιο κλ.) και τους μεγάλους οργανισμούς μας κοινής ωφέλειας (οι παλαιότεροι ξέρουμε τι σκληροί μακροχρόνιοι αγώνες έγιναν για να απαγκιστρωθούμε από την Πάουερ, την Ούλεν, την Εταιρία της λίμνης της Κωπαΐδας κλ.).
Διερωτώμαι: ακόμη δεν κατάλαβαν οι υπεύθυνοι ότι τα κράτη – όπως και τα άτομα – που φθάνουν σε ακραία φτώχεια, δυστυχώς περιφρονούνται, ενώ όταν ξεκινήσουν ενεργό και αξιοπρεπή οργάνωση εκμετάλλευσης των πλουτοπαραγωγικών δυνατοτήτων τους υπολογίζονται αμέσως αλλιώς σε διεθνές επίπεδο.
Δυστυχώς η παρουσία της Ελλάδας στη Ν. Υόρκη ήταν αξιοδάκρυτη. Ο Πρόεδρος της Κυβέρνησης απουσίαζε, διότι ο Αντιπρόεδρός του τον … διέταξε να επιστρέψει από τη μέση του ταξιδιού του (!). Ο Υπουργός των Εξωτερικών μας ούτε το στόμα του άνοιξε για την αυθαίρετη εξορυκτική δραστηριότητα της Τουρκίας στο Καστελόριζό μας και για τις ρητές διεκδικήσεις μόνο της ίδιας για ΑΟΖ στα νησιά μας του Αιγαίου, αντίθετες με το Δίκαιο της Θάλασσας.
Αυτή η παντελής απουσία της υπεράσπισης των ελληνικών δικαιωμάτων στον υποθαλάσσιο θησαυρό μας δεν είναι δυνατόν να προέρχεται μόνο από ανικανότητα … Ας μας πουν καθαρά τι συμβαίνει … Πάντως η Γενική Συνέλευση στη Ν.Υ. συνεχίζεται και η Κυβέρνηση μπορεί ακόμη ν’ αλλάξει στάση συνειδητοποιώντας τις τεράστιες ζημίες μας από την ως τώρα καταστροφική συνεχή υποχώρηση των Ελληνικών Κυβερνήσεων που γεννάει βαρύτατες ευθύνες γι’ αυτές, πολιτικές και ποινικές.
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία της 25ης Σεπτεμβρίου 2011.
